به نقل از «خبرگزاری آریا»

چشم‌ها هم دچار تيروئيد مي‌شوند

تاریخ انتشار: ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۱۷۱۳۷۴

خبرگزاري آريا -
چشم‌ها هم دچار تيروئيد مي‌شوند
تقريبا همه افراد درباره اختلالات غده تيروئيد اطلاعاتي دارند؛ اطلاعاتي که شايد از نظر پزشکي خيلي دقيق نباشد، ولي به آنها کمک مي‌کند بموقع به دنبال تشخيص و درمان مشکل‌ بروند. از طرف ديگر، خيلي‌ها بيماري‌هاي رايج چشم را هم مي‌شناسند و با آنها آشنا هستند و در اين مورد هم زماني که لازم باشد از پزشکان و متخصصان کمک مي‌گيرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در اين ميان، اما خيلي ها بيماري تيروئيد چشمي را نمي شناسند. خيلي ها نمي دانند تيروئيد چشمي چيست؟ چرا ايجاد مي شود؟ چه نشانه هايي دارد و براي درمان آن چه کار بايد کرد؟ البته بعضي از افراد باور دارند تيروئيد چشمي فقط براي کساني ايجاد مي شود که دچار کم کاري تيروئيد هستند.

در صورتي که دکتر محسن بهمني کشکولي، فوق تخصص جراحي پلاستيک چشم نظر ديگري دارد و توضيح مي دهد: تيروئيد چشمي، بيماري اي است که به طور معمول همراه با پرکاري تيروئيد مشاهده مي شود، ولي اين مساله الزاما به اين معنا نيست که حتما بايد همراه با تيروئيد چشمي، پرکاري تيروئيد هم وجود داشته باشد. گاهي ممکن است اين بيماري همراه با کم کاري تيروئيد نيز بروز کند يا اصلا هيچ گونه مشکلي در غده تيروئيد وجود نداشته باشد. به طوري که ابتدا علائم تيروئيد چشمي نمايان مي شود و پس از آن، نشانه هاي اختلالات غده تيروئيد بروز مي کند.

به گفته اين چشم پزشک، براساس مطالعاتي که در اين زمينه انجام شده، مشخص شده است حدود هفت درصد بيماران ايراني با کم کاري تيروئيد دچار علائم تيروئيد چشمي خواهند شد و چيزي کمتر از 10 درصد بيماران ابتدا هيچ علامتي از اختلال غده تيروئيد ندارند، ولي علائم تيروئيد چشمي در آنها نمايان مي شود که ممکن است پس از گذشت چند سال، اختلالات تيروئيد هم در آنها بروز کند.

وي تاکيد مي کند: لازم است تمام کساني که دچار بيماري تيروئيد چشمي مي شوند به طور متناوب غده تيروئيد و هورمون هاي مربوط به آن را کنترل کنند تا مشکل شان در اولين فرصت توسط متخصصان غدد درمان شود.

علائم تيروئيد چشمي؛ از بيرون زدگي تا نابينايي
دکتر بهمني کشکولي اين بيماري را چنين تعريف مي کند: تيروئيد چشمي يک بيماري خود ايمني است که طي آن آنتي بادي هايي داخل بدن ترشح مي شود. اين آنتي بادي ها هم مي تواند بر غده تيروئيد اثر بگذارد و هم بر بافت هاي پشت کره چشم و سطح کره چشم.

به گفته وي اين تاثيرگذاري موجب مي شود عضلات پشت کره چشم بزرگ شود، چربي ها افزايش يابد و در بعضي مواقع چربي ها و عضلات در مراحل پيشرفته بيماري به بافت هاي فيبروز تبديل مي شود که اين تغييرات نيز باعث ايجاد علائم باليني بيماري خواهد شد. اين علائم ابتدا شامل بيرون زدگي و زل زدگي چشم و باز ماندن چشم هنگام خواب شده و پس از آن مي تواند دوبيني ايجاد کند و در مراحل شديدتر موجب از بين رفتن بينايي مي شود.

اين چشم پزشک مي افزايد: گاهي در مراحل اوليه و بدون اين که بيرون زدگي يا زل زدگي چشم ايجاد شده باشد، بيمار احساس جسم خارجي در چشم و درد و ناراحتي هنگام پلک زدن دارد که اين موارد هم جزو علائم اوليه تيروئيد چشمي به حساب مي آيد. بنابراين کساني که دچار اختلالات تيروئيد هستند و دچار چنين علائمي مي شوند حتما بايد به متخصصان مراجعه کنند تا در همين مراحل، بيماري تشخيص داده شده و از پيشرفت آن پيشگيري شود.

چه کساني به اين بيماري مبتلا مي شوند؟
اگر شما هم دچار پرکاري يا کم کاري تيروئيد هستيد و مي ترسيد به بيماري تيروئيد چشمي مبتلا شويد، بايد بدانيد به گفته دکتر بهمني تمام بيماران تيروئيدي دچار اين مشکل نمي شوند.

وي در اين باره توضيح مي دهد: اگر فقط به علائم باليني تيروئيد چشمي يعني زل زدگي و بيرون زدگي چشم ها توجه داشته باشيم، مي توان گفت يک سوم افرادي که دچار مشکلات غده تيروئيد هستند با اين مسائل نيز روبه رو مي شوند، اما اگر جزئيات بيشتري مانند شرايط پشت کره چشم را در تصاويري مانند ام آرآي بررسي کنيم، تقريبا بيش از 90 درصد افراد، درجاتي از تيروئيد چشمي را دارند. بنابراين بر خلاف نظري که قبلا وجود داشته و مي گفتند فقط برخي بيماران تيروئيدي و آن هم کساني که دچار پرکاري تيروئيد هستند، به اين بيماري مبتلا مي شوند، امروزه مشخص شده است که اگر با دقت بيشتري دنبال اين بيماري باشيم در تمام اين افراد مي توانيم درجاتي از بيماري را پيدا کنيم.

اين چشم پزشک با تاکيد بر اين که پيشرفت بيماري در افراد و گروه هاي مختلف، متفاوت است، مي گويد: با اين حال اين طور نيست که تمام افرادي که در ام آرآي علائم اين بيماري را دارند، دچار مشکلاتي مانند زل زدگي چشم نيز بشوند. آن طور که مشخص شده، 10 درصد بيماران تيروئيد چشمي علائم يک طرفه اي دارند. به اين معني که نشانه ها در يک چشم نمايان مي شود و چشم ديگر تغييرات ظاهري را نشان نمي دهد.

براي درمان، اول سيگار را ترک کنيد
دکتر بهمني کشکولي درباره عوامل خطر اين بيماري توضيح مي دهد: يکي از عوامل بسيار خطرزا در اين مورد استعمال دخانيات است. به بيماران توصيه مي شود به هيچ عنوان و در هيچ شرايطي سيگار استفاده نکنند؛ حتي يک عدد سيگار و اگر از سيگار استفاده مي کنند وارد مراحل درمان تيروئيد چشمي نشوند.

به گفته اين چشم پزشک، اکثر افرادي که دچار نابينايي و دوبيني مي شوند افراد سيگاري هستند و به همين دليل حتما بايد سيگار را ترک کنند و در معرض دود آن نيز قرار نگيرند.

وي مي افزايد: اين بيماري در خانم ها شايع تر است، ولي در آقايان شديدتر ظاهر مي شود. کساني که دچار بيماري تيروئيد چشمي هستند، حتما بايد به متخصصان غدد مراجعه کنند تا اختلالات تيروئيدي آنها به موقع درمان شود. در واقع، اختلالات هورموني اين بيماران هم عامل ديگري است که مي تواند تيروئيد چشمي را تشديد کند.

براي جراحي عجله نکنيد
بيماران براي درمان تيروئيد چشمي هم بايد از متخصصان غدد کمک بگيرند و هم از چشم پزشکان. بهتر است آنها به روانپزشکان نيز مراجعه کنند تا مشکلاتي که در اثر تغييرات ظاهري برايشان ايجاد مي شود، به کمک آنها برطرف شود.

دکتر بهمني کشکولي درباره درمان بيماري، توضيح مي دهد: بيماران بايد در مراحل اوليه به فکر کنترل و درمان مشکل باشند تا هيچ وقت بيماري به مراحل پيشرفته نرسد و عوارض ناگواري مانند از دست دادن بينايي براي آنها ايجاد نشود.

به گفته وي، براي درمان تيروئيد چشمي نبايد انتظار داشته باشيد خيلي سريع به نتيجه دلخواه برسيد و مشکل به کلي برطرف شود. همچنين نبايد در مراحل اوليه توقع انجام عمل جراحي زيبايي را داشته باشيد تا مشکلات ظاهري شما برطرف شود.

گاهي بعضي از همکاران به اصرار بيمار عمل جراحي را براي او انجام مي دهند تا فرد راضي شود، در حالي که اگر قبل از کنترل بيماري هم از نظر غده تيروئيد و هم از نظر تيروئيد چشمي به مدت شش ماه تا يک سال، جراحي انجام شود، نه تنها سودي براي بيمار نخواهد داشت که حتي مي تواند عملکرد بافت ها را هم مختل کند.

بنابراين تاکيد مي شود جراحي زيبايي روي بيماران تيروئيد چشمي با در نظر گرفتن شرايط خاصي انجام شود که مهم ترين شرط نيز براي انجام عمل اين است که اختلالات تيروئيد و تيروئيد چشمي تحت کنترل باشد.

دکتر بهمني يادآور مي شود: درمان اين بيماران معمولا با داروهاي مخصوص انجام مي شود و معمولا داروهاي ضدايمني و ضد التهابي مانند کورتون ها استفاده مي شود. اين داروها قطعا عوارضي دربردارند و به همين دليل داروهاي ديگري هم به اين افراد مي دهيم تا عوارض را بهبود بخشد. بنابراين توصيه مي شود به هيچ عنوان، بيماران داروها را خودسرانه کم و زياد يا قطع نکنند و از ادامه مصرف داروها خسته نشوند.
منبع:salamatnews.com

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۱۷۱۳۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۷ میلیون مبتلا به دیابت در کشور/ آمار زخم‌های مزمن در دیابتی‌ها

مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند.   دکتر حسام‌الدین علامه در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه زخم‌های مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخم‌های دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار می‌گیرند؛ زخم‌های دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد می‌شود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند.   وی با بیان اینکه زخم‌های عروقی دومین عامل ابتلا به زخم‌های مزمن هستند، اظهار کرد: زخم‌های عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم می‌شوند. بررسی‌ها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخم‌های شریانی است. همچنین زخم‌های وریدی به دلایل نارسایی‌های عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد می‌شود. چاقی، نارسایی‌های قلبی‌عروقی و برخی از سرطان‌ها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد می‌کنند نیز سبب ابتلا به زخم‌های مزمن وریدی می‌شوند.   علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود، زخم‌های «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد می‌شود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماری‌هایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان می‌شود به ویژه در سالمندانی که سکته کرده‌اند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شده‌اند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم مزمن می‌شوند.   مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره زخم‌های مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطان‌ها منجر به زخم‌های مزمن می‌شوند که این زخم‌ها جزو موارد نادر زخم‌های مزمن هستند. همچنین برخی از بیماری‌های صعب‌العلاج می‌توانند زخم مزمن ایجاد کنند.    وی با بیان اینکه برآوردها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور  زندگی می‌کنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتی‌ها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا می‌شوند.   مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بی‌حسی ناحیه پا می‌شود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیب‌های وارده به پا نمی‌شوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خون‌رسانی نامناسب کاهش می‌یابد.   وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز به ایسنا گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا می‌شود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی می‌توان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه می‌کنند. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: 56 راز سلامت مردان که حتما باید بدانید بهترین میوه برای تقویت سیستم ایمنی بدن تشخیص زودهنگام بیماری‌های کبد را جدی بگیرید